Początkowy szok i bezradność co mnie czeka, zamieniły się z czasem w pozytywne nastawienie. Walczę i wierzę, że przede mną jeszcze trochę czasu, ale to trochę chciałabym liczyć w latach.
Ostatnio syn zajrzał na bloga i spytał dlaczego od kilku miesięcy nic nie piszę . Co miałam mu odpowiedzieć, że nie haftuję, bo boję się, że nie zdążę skończyć, że zabraknie mi czasu i sił.
Moje robótki poniewierają się po półkach, szufladach, różnych pojemnikach i mimo, że zachęcają to jakoś nie ciągnie mnie wcale, ani do igły, ani do drutów.
Przed świętami troszkę się ocknęłam z apatii i postanowiłam wydziergać dla synowej ponczo, a mężowi dokończyć hafcik na słoik z kawą.
Nie wszystko udało mi się, ale wreszcie coś zrobiłam.
Trudno tak po prostu napisać "nie martw się". Wiesz jednak, że optymiści przetrwają więcej. Czytam Twój blog i wiem ile dobra posłałaś do ludzi. Dobro zawsze wraca i to niech trzyma Cię w optymizmie. Pozdrawiam serdecznie M
OdpowiedzUsuńBędzie dobrze!!!! Musi być !!!!
OdpowiedzUsuńA ponczo - cudne!!!
ponczo prześliczne, a haft już wygląda bardzo ładnie; trzymam kciuki; musi być dobrze!
OdpowiedzUsuńCudowne ponczo, aż zazdroszczę synowej.
OdpowiedzUsuńCo do choroby to tak już jest, że przychodzi niespodziewanie, powala nas na kolana i przewraca nasze życie do góry nogami. Trudno wtedy o optymizm, ale warto myśleć pozytywnie i czymś zająć głowę i ręce. A do tego robótki są idealne.
Trzymam kciuki i pozdrawiam
Witaj,miejmy nadzieję,że załamanie nerwowe masz już za sobą.Poncho wspaniałe,no i ten hafcik ślicznie się zapowiada.Ja jestem na szczęście zdrowa,ale córka zaglądając do mojej szafy z serwetami wesoło stwierdziła,że kiedyś będą mieli ogrom pamiątek po mnie.W Nowym Roku życzę Ci zdrówka i pogody ducha.
UsuńPrzykro mi to słyszeć :( Musisz walczyć Kochana! Innego wyjścia nie ma! Najgorsze, co możesz teraz zrobić, to sie poddać. Jedna z naszych bliskich osób też jest bardzo, bardzo chora :(
OdpowiedzUsuńTrzymam kciuki kochana i ściskam Cię mocno!
Ponczo pierwsza klasa :)
Znam ten lęk niestety. Ale pamiętaj, że po burzy zawsze wychodzi słońce. Ważne, by myśleć pozytywnie. Niekiedy strach ma wielkie oczy. Zajmij czas pracą, bo robisz takie piękne rzeczy i bądź silna dla siebie i innych, a siła jest w Tobie. Wiem co mówię. Uściski ślę:):):):)
OdpowiedzUsuńPonczo piękne i to bardzo. Wróć do swojej pasji, myśl pozytywnie bo to podstawa, a ja Ci życzę zdrowia i błogosławieństwa od Dzieciątka Jezus na cały Nowy Rok.Trzymaj się ciepło w te mroźne dni.
OdpowiedzUsuńMam nadzieję, że wszystko się ułoży. A hobby i pasja czasami przynoszą nam dodatkowe siły! Jesteśmy z Tobą!
OdpowiedzUsuńPiękne ponczo i uroczy hafcik, ale nade wszystko życzę Ci zdrowia, niech się zdarzy co najlepsze!!! Pozdrawiam Ciepło!
OdpowiedzUsuńKochana, głowa do góry, a skoro zrobiłaś takie piękne ponczo to musi być dobrze. Jeszcze masz wiele do zrobienia i pisz Kochana, pisz o wszystkich radościach i smutkach też. Takie wygadanie, nawet na blogu, daje ukojenie i siłę.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam cieplutko, Dorota
Zdrówka i siły do walki. Sciskam mocno!
OdpowiedzUsuńDziękuję za odwiedziny i zgłoszenie do zabawy. Proszę o maila z adresem do wysłania niespodzianki.
OdpowiedzUsuńPiękne to ponczo i wykluwa się uroczy hafcik. Życzę duuużo zdrowia z całego serca.
Pozdrawiam Beata
Myśl pozytywnie. Staraj się żyć tak, jak cały czas żyłaś. Hobby, przyjaciele, dla wierzących również Bóg to jest to co podtrzymuje w nadziei i walce. Trzeba wykrzesać z siebie radość, mimo wszelkich przeciwności i iść do przodu. Bez ustanku. Z uśmiechem przez łzy. Powodzenia i dużo sił. Wiem o tym z autopsji.
OdpowiedzUsuńPiekne poncho, sliczne krzyzyczki.)Wiem , ze ciezko, gdy cos sie dzieje ze zdrowiem ,ale nie mysl o problemie , nie karm go swoim myslami, mysl tak, jakby go nie bylo.Zycze powodzenia w walce z przeciwnosciami losu i sciskam mocno.Juz jest dobrze!I tak wlasnie mysl.)
OdpowiedzUsuńPonczo cudne!!!
OdpowiedzUsuń